Home / Auteurs / Willem H. Molenaar

Ik ben geen action coach, geen technical engineer en doe ook niets met risicovolle taxes dit of dat of een paardenstal. Ik ben wél de schrijver Wim Coster, in het…
Lees meer

Als een echte historicus loopt Kiekes Agterom constant achter de feiten aan. ‘Check, check, doublecheck,’ zou hij zeggen als hij Engels sprak. Maar Kiekes spreekt geen Engels, geen woord. ‘Ik…
Lees meer

‘Ach ja,’ verklaart de voor het grote publiek nog anonieme Ceetezet, wij benoemden hem op eigen kracht reeds tot dichter- filosoof, ‘de een heeft plotseling de onbedwingbare lust tot het…
Lees meer

De kinderverhalen- en liedjeschrijver Wim van den Hoeck is een man die methet schrijden der jaren steeds meer het speelse (‘het ludieke’ mag hij zelf graag zeggen) in zichzelf ontdekte…
Lees meer

Voor de in het enige flatje te Blalo woonachtige vertaler uit het Russisch Klaas Kampvuur (ps. Koctëp) verwijzen wij ook naar de inleiding over de tot voor kort gemankeerde journalist…
Lees meer

Een poging tot gesprek Op een zonnige zomerse dag doen wij, naar al spoedig zal blijken tevergeefs, een poging tot gesprek met de liefhebber-historicus en oud-hoofdonderwijzer Naet van de Kous.…
Lees meer

Een voornaam lijkt hij niet te hebben, al heet hij Toine. Iedereen noemt hem gewoon T. Walet. Of eigenlijk moeten we zeggen ‘noemde’. Want na zijn eerste uitgebreide artikel in…
Lees meer

Gasten van verschillende pluimage.
Lees meer

Willem H. Molenaar

Over Willem H. Molenaar moeten wij - tenminste, als het gaat om zijn publicaties - helaas kort zijn. In de loop van enkele tientallen jaren schreef hij verschillende historisch getinte werken. Van korte verhalen (o.a. Stille Wateren) tot een toneelstuk (Annenka of Het Recht Van De Eerste Nacht) en een filmscenario (Wichelnet of Oude Veenen). Tot uitgave, laat staan uitvoering of opvoering van zijn pennevruchten kwam het echter nooit. Altijd stelde hij zichzelf in de schaduw van zijn vader, een jonggestorven leraar geschiedenis, en zijn vroegere klasgenoot, tegenwoordige buurtgenoot en tafeltennismaat, de historicus en voorheen ook slavist Wim Coster. Helemaal nadat deze studeerkamerfiguur was gepromoveerd op een proefschrift over een Overijsselse baron, die wel eens op klompen liep.

Willem H. heeft zich tot nu toe veiligheidshalve en omwille van de pecuniae toch maar gehouden bij zijn uiteindelijke beroep van marketeer. Het laatste zetje kon of durfde hij zijn lang verhoopte schrijverschap nooit te geven.

Wel ziet hij voortdurend het wenkend perspectief van tegenwoordige succesauteurs, waarvan hij de namen om marketingtechnische redenen niet wil noemen. En sinds Wim Coster - hoewel niet jong en ook niet langer blond - aan de weg timmert met zijn boek De barones en de dominee. Een verboden liefde in de negentiende eeuw, schat Molenaar - zijn tegenwoordige beroep en zijn vermeend schrijftalent indachtig - ook de eigen kansen hoog in. Niet in de non-fictie, zoals dat heet, maar gewoon door er lekker op los te fantaseren. Pure fictie dus; hoewel, stelt hij, waarom zou je je niet laten inspireren door historische feiten of gebeurtenissen?

Ergens eind volgend jaar wil hij in de winkel liggen. Ook in zijn tegenwoordige woonplaats Blalo.

We gaan het zien!

Of niet.

PS!

Inmiddels heeft Willem H. Molenaar, samen met regisseur Frans Leenderts, wel een theaterversie geschreven naar het boek De barones en de dominee van Wim Coster. Het stuk werd door theatergroep Suus in de tweede helft van oktober acht keer uitgevoerd, iedere keer voor een uitverkocht huis van 200 man en vrouw publiek. Het begin is er!