Op 27 februari 1917 kwamen negen ingezetenen van Zwolle bijeen, teneinde ‘te geraken tot de oprichting eener vereeniging, die zal tegemoetkomen aan de behoefte van degenen, die gaarne meer algemeene ontwikkeling willen verwerven, doch dit niet kunnen zonder eenige leiding.’
Voor de Tweede Wereldoorlog werd de Volksuniversiteit, zoals de instelling ging heten, voornamelijk bestuurd door ‘eerwaarde heren’, terwijl de cursussen hoofdzakelijk bestonden uit lezingen-cycli gegeven door ‘hooggeleerde’ docenten. Resultaat was, dat het niveau vaak te hoog lag voor de gemiddelde student. In de eerste kwarteeuw na de oorlog maakte de Volksuniversiteit een moeilijke tijd door. Een toenemend aantal activiteiten in Zwolle en de opkomst van de tv waren daarvan mede oorzaak. Daarna nam vooral het aantal talencursussen toe, evenals dat van cursussen op cultureel gebied. Ook voor de omstreken van Zwolle verwierf de Volksuniversiteit zich een rol, met soms meer dan honderd cursussen en ruim duizend cursisten.
Lees meer in: Wim Coster en Rennie Oosterveld,Volksuniversiteit Zwolle 1917 – 1992. Vijfenzeventig jaar onderwijs en cultuur voor volwassenen (Coster Pers historische publicaties Zwolle, 1992)